از دیدگاه اسلامی عرفان یعنی شناخت شهودی از هستی که با محوریت الله باشد. اگر این تعریف را بپذیریم عرفان های کاذب مانند عرفان های سکولار محوریت را از الله سلب می کنند. لذا در عرفان اسلامی که هستی را مساوی با وجود می دانیم در این گونه عرفان ها آن را سلب می کنند.با چنین کاری از عرفان های اصیل دور شده و وارد عرفان های کاذب می شویم.عرفان های کاذب عرفان های اومانیستی یا سکولار هستند که مرکز عرفان های اصیل را جا به جا کردند یعنی محوریت اصلی موضوعی را برداشته اند.چنین مشکلی در عرفان های کاذب به عنوان شاخصه اصلی قابل شناسایی و ردیابی است.
درباره این سایت