اديان آسماني راه رسيدن به حقيقت و خداوند متعال را در وحي و شريعت معرفي مي كنند ، اما آن چه در عرفان هاي كاذب مشاهده مي شود ، وحي ستيزي و شريعت گريزي است. اينان براي رسيدن به مقاصد غير الهي خود دين وحياني را به گونه اي بشري معنا مي كنند و براي تجويز لاابالي گري خود را از دامن شريعت مي رهانند.براي مثال: دين در عرفان هاي دروغين: دالايي ياما مي گويد:در اين جهان آدم هاي مختلفي هستند و باور هاي مختلفي دارند. او معتقد است ما بايد به اندازه افراد روي كره زمين دين هاي مختلفي نياز داريم.
درباره این سایت